Ανάμνηση από το Σχολείο μας στην Πλατεία Βικτωρίας
Μια μικρή ανάμνηση από τη εποχή που το Σχολείο μας λειτουργούσε σε ένα πολύ όμορφο νεοκλασικό της πλατείας Βικτωρίας ή Κυριακού όπως τη λέγαμε τότε. Όπως καταλαβαίνετε οι τάξεις μετά από λίγο άρχισαν να μην είναι αρκετές για τους μαθητές που όλο και ηυξηναν. Έτσι μια από τις τάξεις των Αγγλικών αναγκάστηκε να κάνει μάθημα στη σοφίτα. Εκεί μέσα υπήρχε μια μικρή πορτούλα που δεν φαινόταν διότι την έκρυβαν τα θρανία. Έλα όμως που δεν πέρασε απαρατήρητη από εμάς και η φαντασία μας άρχισε να οργιάζει. Σε κάποιο διάλειμμα η πόρτα ανοίχτηκε και βρεθήκαμε μπροστά σε μεγάλα κάδρα προγόνων της οικογενείας Ζηρίδη. Δεν αρκεστήκαμε στην ανακάλυψη και βαλθήκαμε να διακοσμήσουμε τη σοφίτα με αυτά. Η καθηγήτριά μας λαχτάρισε μπαίνοντας στη τάξη. Ευτυχώς που δεν το έκανε γνωστό στον διευθυντή μας κ Γ. Ζηρίδη διότι εκείνος δεν αστειευόταν.